Pergamenus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Περγαμηνός, Pergamenos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Pergamenus | Pergamenă | Pergamenum | Pergamenī | Pergamenae | Pergamenă | 
| Vocatif | Pergamene | Pergamenă | Pergamenum | Pergamenī | Pergamenae | Pergamenă | 
| Accusatif | Pergamenum | Pergamenăm | Pergamenum | Pergamenōs | Pergamenās | Pergamenă | 
| Génitif | Pergamenī | Pergamenae | Pergamenī | Pergamenōrŭm | Pergamenārŭm | Pergamenōrŭm | 
| Datif | Pergamenō | Pergamenae | Pergamenō | Pergamenīs | Pergamenīs | Pergamenīs | 
| Ablatif | Pergamenō | Pergamenā | Pergamenō | Pergamenīs | Pergamenīs | Pergamenīs | 
Pergamenus \Prononciation ?\
Dérivés
Références
- « Pergamenus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage