Pelasgus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Πελασγός, Pelasgos.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Pelasgus | Pelasgă | Pelasgum | Pelasgī | Pelasgae | Pelasgă |
| Vocatif | Pelasge | Pelasgă | Pelasgum | Pelasgī | Pelasgae | Pelasgă |
| Accusatif | Pelasgum | Pelasgăm | Pelasgum | Pelasgōs | Pelasgās | Pelasgă |
| Génitif | Pelasgī | Pelasgae | Pelasgī | Pelasgōrŭm | Pelasgārŭm | Pelasgōrŭm |
| Datif | Pelasgō | Pelasgae | Pelasgō | Pelasgīs | Pelasgīs | Pelasgīs |
| Ablatif | Pelasgō | Pelasgā | Pelasgō | Pelasgīs | Pelasgīs | Pelasgīs |
Pelasgus \Prononciation ?\
- Grec, pélasgien.
cum veter occubuit Priamus sub Marte Pelasgo.
— (Virgile)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Pelasgus | Pelasgī |
| Vocatif | Pelasge | Pelasgī |
| Accusatif | Pelasgum | Pelasgōs |
| Génitif | Pelasgī | Pelasgōrum |
| Datif | Pelasgō | Pelasgīs |
| Ablatif | Pelasgō | Pelasgīs |
Pelasgus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « Pelasgus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage