Panthius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien πάνθειος, pantheios.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Panthius |
| Vocatif | Panthie |
| Accusatif | Panthium |
| Génitif | Panthiī |
| Datif | Panthiō |
| Ablatif | Panthiō
|
Panthius \Prononciation ?\ masculin
Apparentés étymologiques
Références
- « Panthius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage