Neapolitanus
Latin
Étymologie
- De Neapolis (« Naples »), mot grec à l'origine dont les habitants étaient les Neapolites (→ voir metropolita), avec le suffixe adjectival latin -anus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Neapolitanus | Neapolitană | Neapolitanum | Neapolitanī | Neapolitanae | Neapolitană |
| Vocatif | Neapolitane | Neapolitană | Neapolitanum | Neapolitanī | Neapolitanae | Neapolitană |
| Accusatif | Neapolitanum | Neapolitanăm | Neapolitanum | Neapolitanōs | Neapolitanās | Neapolitană |
| Génitif | Neapolitanī | Neapolitanae | Neapolitanī | Neapolitanōrŭm | Neapolitanārŭm | Neapolitanōrŭm |
| Datif | Neapolitanō | Neapolitanae | Neapolitanō | Neapolitanīs | Neapolitanīs | Neapolitanīs |
| Ablatif | Neapolitanō | Neapolitanā | Neapolitanō | Neapolitanīs | Neapolitanīs | Neapolitanīs |
Neapolitanus \Prononciation ?\
Références
- « Neapolitanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage