Laerta
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Λαέρτης, Laértês.
 
Nom propre
| Cas | Singulier | 
|---|---|
| Nominatif | Laertă | 
| Vocatif | Laertă | 
| Accusatif | Laertăm | 
| Génitif | Laertae | 
| Datif | Laertae | 
| Ablatif | Laertā
 
  | 
Laerta \Prononciation ?\ masculin
Variantes
Dérivés
- Laertius
 
Références
- « Laerta », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage