Kreta

Allemand

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Kreta
Accusatif Kreta
Génitif Kretas
Datif Kreta

Kreta \ˈkʁeːta\ neutre

  1. Crète.
    • Sommer, Sonne, Strand und Meer: Noch tummeln sich auf der Insel Kreta die Urlauber aus aller Welt.  (Ferry Batzoglou, « Überwintern auf Kreta? », dans taz, 17 juillet 2022 [texte intégral])
      Été, soleil, plage et mer : les vacanciers du monde entier s’affluent encore sur l'île de Crète.

Hyperonymes

Dérivés

  • Kreta-Zwergmammut
  • kretisch
  • Kretische Dattelpalme
  • Kretische Gämse
  • Kretische Wildziege
  • Kretische Zelkove
  • Kretische Zistrose
  • Kretischer Aronstab
  • Kretischer Diptam

Prononciation

Références

Voir aussi

  • Kreta sur l’encyclopédie Wikipédia (en allemand) 

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Kreta \Prononciation ?\

  1. Crète.

Néerlandais

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Kreta \Prononciation ?\

  1. Crète.

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Kreta \Prononciation ?\

  1. Crète.

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Kreta \Prononciation ?\ féminin

  1. Crète.

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif Kreta
Accusatif Kreto
Génitif Krete
Datif Kreti
Instrumental Kreto
Locatif Kreti

Kreta \Prononciation ?\ féminin singulier

  1. Crète.

Étymologie

Du latin Creta, lui-même issu du grec ancien Κρήτη, Krếtê.

Nom propre

Kreta \Prononciation ?\

  1. Crète.