Janualis

Latin

Étymologie

Dérivé de Janus, avec le suffixe -alis.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif Janualis Janualis Januale Januales Januales Janualia
Vocatif Janualis Janualis Januale Januales Januales Janualia
Accusatif Janualem Janualem Januale Januales Januales Janualia
Génitif Janualis Janualis Janualis Janualium Janualium Janualium
Datif Januali Januali Januali Janualibus Janualibus Janualibus
Ablatif Januali Januali Januali Janualibus Janualibus Janualibus

Janualis \Prononciation ?\

  1. De Janus.
    • Tertia est Ianualis dicta ab Iano, & ideo ibi positum Iani signum, & institutum à Numa Pompilio, vt scribit in annalibus L. Piso, vt sit aperta semper, cùm bellum sit.  (Varron, De Lingua Latina)
      La troisième [porte] januale, qui tient son nom de Janus, etc.

Variantes

  • Ianualis - Le ‹ j ›, absent du latin classique, traduit le ‹ i › devant une voyelle dans la tradition scholastique française. Cf. « j en latin ».
  • Janalis

Références