Indicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Ἰνδικός, Indikós.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Indicus | Indică | Indicum | Indicī | Indicae | Indică |
| Vocatif | Indice | Indică | Indicum | Indicī | Indicae | Indică |
| Accusatif | Indicum | Indicăm | Indicum | Indicōs | Indicās | Indică |
| Génitif | Indicī | Indicae | Indicī | Indicōrŭm | Indicārŭm | Indicōrŭm |
| Datif | Indicō | Indicae | Indicō | Indicīs | Indicīs | Indicīs |
| Ablatif | Indicō | Indicā | Indicō | Indicīs | Indicīs | Indicīs |
Indicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « Indicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage