Iapyx
Latin
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Iapyx |
| Vocatif | Iapyx |
| Accusatif | Iapygem |
| Génitif | Iapygis |
| Datif | Iapygī |
| Ablatif | Iapygĕ
|
Iāpyx masculin singulier
- (Mythologie grecque) Fils de Dédale qui régna sur l’Italie du Sud.
- (Cours d’eau) Fleuve de la Calabre.
Brundisio conterminus Poediculorum ager. novem adulescentes totidemque virgines ab Illyris XII populos genuere. Poediculorum oppida Rudiae, Gnatia, Barium, amnes Iapyx a Daedali filio rege, a quo et Iapygia Acra, Pactius, Aufidus ex Hirpinis montibus Canusium praefluens.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
Prononciation
- \iˈaː.pyks\, [iˈäːpʏks̠] (Classique)
- \iˈa.piks\, [iˈäːpiks] (Ecclésiastique)
Voir aussi
- Iapyx sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- « Iapyx », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Iapyx », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage