Hannibal
Français
Étymologie
- (Date à préciser) Du latin Hannibal.
Prénom
Hannibal \Prononciation ?\ masculin
- Prénom masculin.
Traductions
Voir aussi
- Hannibal sur l’encyclopédie Wikipédia
Allemand
Étymologie
- (Date à préciser) Du latin Hannibal.
Prénom
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | der Hannibal | |
| Accusatif | den Hannibal | |
| Génitif | des Hannibals | |
| Datif | dem Hannibal | 
Hannibal \ˈhanibal\ masculin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Hannibal [ˈhanibal] »
Islandais
Étymologie
- (Date à préciser) Du latin Hannibal.
Prénom
| Cas | Forme | 
|---|---|
| Nominatif | Hannibal | 
| Accusatif | Hannibal | 
| Datif | Hannibal | 
| Génitif | Hannibals | 
Hannibal \Prononciation ?\ masculin
Latin
Étymologie
- Nom punique *Hanni-baal (« qui a la faveur de Baal »).
Prénom
| Cas | Singulier | 
|---|---|
| Nominatif | Hannibal | 
| Vocatif | Hannibal | 
| Accusatif | Hannibalem | 
| Génitif | Hannibalis | 
| Datif | Hannibalī | 
| Ablatif | Hannibalĕ 
 | 
Hannibal \Prononciation ?\ masculin
- Hannibal, général carthaginois.
- Dum consul placandis Romae dis habendoque dilectu dat operam, Hannibal profectus ex hibernis, quia iam Flaminium consulem Arretium peruenisse fama erat, cum aliud longius, ceterum commodius ostenderetur iter, propiorem uiam per paludes petit, qua fluuius Arnus per eos dies solito magis inundauerat. — (Live, Ab Urbe Condita, XXII, 22 - traduction)- Pendant que le consul s’occupait, à Rome, d’apaiser les dieux et de lever des troupes, Hannibal quitte ses quartiers d’hiver ; et comme on disait que le consul Flaminius était déjà parvenu à Arretium, quoiqu’on montre à Hannibal un chemin plus long, mais plus facile, il prend une route moins écartée, traversant des marais que l’Arno, durant ces jours-là, avait inondés plus que de coutume.
 
 
Voir aussi
- Hannibal sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Hannibal », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage