Gaditanus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Gaditanus | Gaditană | Gaditanum | Gaditanī | Gaditanae | Gaditană |
| Vocatif | Gaditane | Gaditană | Gaditanum | Gaditanī | Gaditanae | Gaditană |
| Accusatif | Gaditanum | Gaditanăm | Gaditanum | Gaditanōs | Gaditanās | Gaditană |
| Génitif | Gaditanī | Gaditanae | Gaditanī | Gaditanōrŭm | Gaditanārŭm | Gaditanōrŭm |
| Datif | Gaditanō | Gaditanae | Gaditanō | Gaditanīs | Gaditanīs | Gaditanīs |
| Ablatif | Gaditanō | Gaditanā | Gaditanō | Gaditanīs | Gaditanīs | Gaditanīs |
Gādītānus \ɡaː.diːˈtaː.nus\
- Gaditan.
iuridici conventus ei IIII, Gaditanus, Cordubensis, Astigitanus, Hispalensis.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia, III)- [La Bétique] a quatre sièges de juridiction, à Cadix, à Cordoue, à Astigi, à Hispalis. — (traduction)
Dérivés dans d’autres langues
- Espagnol : gaditano
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Gaditanus | Gaditanī |
| Vocatif | Gaditane | Gaditanī |
| Accusatif | Gaditanum | Gaditanōs |
| Génitif | Gaditanī | Gaditanōrum |
| Datif | Gaditanō | Gaditanīs |
| Ablatif | Gaditanō | Gaditanīs |
Gaditanus \ɡaː.diːˈtaː.nus\
Références
- « Gaditanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Gades », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage