Echinus
 : echinus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Ἐχῖνος, Ekhinos.
 
Nom propre
| Cas | Singulier | 
|---|---|
| Nominatif | Echinus | 
| Vocatif | Echine | 
| Accusatif | Echinum | 
| Génitif | Echinī | 
| Datif | Echinō | 
| Ablatif | Echinō
 
  | 
Echinus \Prononciation ?\ masculin singulier
- (Géographie) Ville de la Phthiotide.
ex his Phthiotae nominantur Dorida accolentes. eorum oppida Echinus, in faucibus Sperchii fluminis Thermopylarum angustiae, quo argumento IIII inde Heraclea Trechin dicta est.
— (Pline le Jeune, Naturalis Historia, IV)- Puis viennent les Phthiotes, limitrophes de la Doride; leurs villes sont Échinus, à l'embouchure du fleuve Sperchius ; à 4.000 pas du défilé des Thermopyles, Héraclée, appelée, à cause de cela, Trachin (âpre). — (traduction)
 
 
Apparentés étymologiques
Références
- « Echinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
 - « Echinus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage