Deruentum
Latin
Étymologie
- Dérivé du gaulois *deruenton.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Deruentum |
| Vocatif | Deruentum |
| Accusatif | Deruentum |
| Génitif | Deruentī |
| Datif | Deruentō |
| Ablatif | Deruentō
|
Deruentum
Références
- Jean-Paul Savignac, Dictionnaire français-gaulois, La Différence, Paris, 2004, ISBN 978-2-72911529-6, page 98