Delmatia
Latin
Nom propre
| Cas | Singulier | 
|---|---|
| Nominatif | Delmatiă | 
| Vocatif | Delmatiă | 
| Accusatif | Delmatiăm | 
| Génitif | Delmatiae | 
| Datif | Delmatiae | 
| Ablatif | Delmatiā
 
  | 
Delmatia \Prononciation ?\ féminin
- Variante de Dalmatia.
Domuit autem partim ductu partim auspiciis suis Cantabriam, Aquitaniam, Pannoniam, Delmatiam cum Illyrico omni, item Raetiam et Vindelicos ac Salassos, gentes Inalpinas.
— (Suétone, Vita divi Augusti)- Il [Auguste] soumit, ou par lui-même, ou par ses généraux, les Cantabres, l'Aquitaine, la Pannonie, la Dalmatie, avec toute l'Illyrie; de plus la Rhétie, la Vindélicie et les Salasses, peuples des Alpes.
 
 
Références
- « Delmatia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage