Conjugaison:latin/merito
Conjugaison de meritō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| meritāre | meritavisse | meritatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| meritārī | meritatus, -a, -um esse | meritatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN meritatum, meritatū Participe présent actif |
Nominatif : meritāre Accusatif : meritāre Accusatif avec prép. : meritandum Génitif : meritandī Datif : meritandō Ablatif : meritandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent meritā meritāte Futur |
Présent meritāre meritāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| meritō | meritābam | meritābō | ||
| meritās | meritābās | meritābis | ||
| meritāt | meritābat | meritābit | ||
| meritāmus | meritābāmus | meritābimus | ||
| meritātis | meritābātis | meritābitis | ||
| meritant | meritābant | meritābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| meritavī | meritaveram | meritaverō | ||
| meritavistī | meritaverās | meritaveris | ||
| meritavit | meritaverat | meritaverit | ||
| meritavimus | meritaverāmus | meritaverimus | ||
| meritavistis | meritaveratis | meritaveritis | ||
| meritavērunt (meritavēre) | meritaverant | meritaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| meritem | meritārem | |
| meritēs | meritārēs | |
| meritet | meritāret | |
| meritēmus | meritārēmus | |
| meritētis | meritārētis | |
| meritent | meritārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| meritaverim | meritavissem | |
| meritaverīs | meritavissēs | |
| meritaverit | meritavisset | |
| meritaverīmus | meritavissēmus | |
| meritaverītis | meritavissētis | |
| meritaverint | meritavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| meritor | meritabar | meritābor | ||
| meritāris (meritāre) | meritabāris (meritabāre) | meritāberis (meritābere) | ||
| meritātur | meritabātur | meritābitur | ||
| meritāmur | meritabāmur | meritābimur | ||
| meritāminī | meritabāminī | meritābiminī | ||
| meritāntur | meritabantur | meritābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| meritatus sum | meritatus eram | meritatus erō | ||
| meritatus es | meritatus erās | meritatus eris | ||
| meritatus est | meritatus erat | meritatus erit | ||
| meritati sumus | meritati erāmus | meritati erimus | ||
| meritati estis | meritati erātis | meritati eritis | ||
| meritati sunt | meritati erant | meritati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| meriter | meritārer | |
| meritēris (meritēre) | meritārēris (meritārēre) | |
| meritētur | meritārētur | |
| meritēmur | meritārēmur | |
| meritēminī | meritārēminī | |
| meritentur | meritārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| meritatus sim | meritatus essem | |
| meritatus sīs | meritatus essēs | |
| meritatus sit | meritatus esset | |
| meritati sīmus | meritati essēmus | |
| meritati sītis | meritati essētis | |
| meritati sint | meritati essent | |