merita
Espagnol
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe meritar | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (él/ella/ello/usted) merita | ||
| Impératif | Présent | (tú) merita |
merita \meˈɾi.ta\
Prononciation
- Madrid : \meˈɾi.ta\
- Mexico, Bogota : \meˈɾi.t(a)\
- Santiago du Chili, Caracas : \meˈɾi.ta\
Italien
Forme de verbe
| Voir la conjugaison du verbe meritare | ||
|---|---|---|
| Indicatif | Présent | |
| (lui / lei / egli / ella / esso / essa) merita | ||
| Impératif | Présent | (2e personne du singulier) merita |
merita \ˈme.ri.ta\
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Latin
Forme de verbe
merita \Prononciation ?\
Étymologie
- Du latin meritare.
Verbe
| Formes du verbe | |
|---|---|
| Forme | Flexion |
| Infinitif | a merita |
| 1re personne du singulier Présent de l’indicatif |
merit |
| 3e personne du singulier Présent du subjonctif |
să merite |
| Participe | meritat |
| Conjugaison | groupe I |
a merita \me.ri.ˈta\ intransitif 1er groupe (voir la conjugaison)
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « merita [Prononciation ?] »