Conjugaison:latin/dispicio
Conjugaison de dispiciō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| dispicĕre | dispexisse | dispectūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| dispicī | dispectus, -a, -um esse | dispectum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN dispectum, dispectū Participe présent actif | Nominatif : dispicĕre Accusatif : dispicĕre Accusatif avec prép. : dispiciendum Génitif : dispiciendī Datif : dispiciendō Ablatif : dispiciendō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent dispice dispicite Futur | Présent dispicĕre dispiciminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dispiciō | dispiciēbam | dispiciam | ||
| dispicīs | dispiciēbās | dispiciēs | ||
| dispicīt | dispiciēbat | dispiciet | ||
| dispicīmus | dispiciēbāmus | dispiciēmus | ||
| dispicītis | dispiciēbātis | dispiciētis | ||
| dispiciunt | dispiciēbant | dispicient | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dispexī | dispexeram | dispexerō | ||
| dispexistī | dispexerās | dispexeris | ||
| dispexit | dispexerat | dispexerit | ||
| dispeximus | dispexerāmus | dispexerimus | ||
| dispexistis | dispexeratis | dispexeritis | ||
| dispexērunt (dispexēre) | dispexerant | dispexerint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dispiciam | dispicerem | |
| dispiciās | dispicerēs | |
| dispiciat | dispiceret | |
| dispiciāmus | dispicerēmus | |
| dispiciātis | dispicerētis | |
| dispiciant | dispicerent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dispexerim | dispexissem | |
| dispexerīs | dispexissēs | |
| dispexerit | dispexisset | |
| dispexerīmus | dispexissēmus | |
| dispexerītis | dispexissētis | |
| dispexerint | dispexissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dispicior | dispicēbar | dispiciar | ||
| dispiceris (dispicere) | dispicēbāris (dispicēbāre) | dispiciēris (dispiciēre) | ||
| dispicitur | dispicēbātur | dispiciētur | ||
| dispicimur | dispicēbāmur | dispiciēmur | ||
| dispiciminī | dispicēbāminī | dispiciēminī | ||
| dispiciuntur | dispicēbantur | dispicientur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dispectus sum | dispectus eram | dispectus erō | ||
| dispectus es | dispectus erās | dispectus eris | ||
| dispectus est | dispectus erat | dispectus erit | ||
| dispecti sumus | dispecti erāmus | dispecti erimus | ||
| dispecti estis | dispecti erātis | dispecti eritis | ||
| dispecti sunt | dispecti erant | dispecti erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dispiciar | dispicerer | |
| dispiciāris (dispiciāre) | dispicerēris (dispicerēre) | |
| dispiciātur | dispicerētur | |
| dispiciāmur | dispicerēmur | |
| dispiciāminī | dispicerēminī | |
| dispiciantur | dispicerentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dispectus sim | dispectus essem | |
| dispectus sīs | dispectus essēs | |
| dispectus sit | dispectus esset | |
| dispecti sīmus | dispecti essēmus | |
| dispecti sītis | dispecti essētis | |
| dispecti sint | dispecti essent | |