Conjugaison:italien/nettare
nettare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | nettare | \net.ˈta.re\ | avere | nettato | \a.ˈve.re net.ˈta.to\ |
| Gérondif | nettando | \net.ˈtan.do\ | avendo | nettato | \a.ˈven.do net.ˈta.to\ |
| Participe | nettante | \net.ˈtan.te\ | nettato | \net.ˈta.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||