Conjugaison:italien/ansare
ansare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | ansare | \an.ˈsa.re\ | avere | ansato | \a.ˈve.re an.ˈsa.to\ |
| Gérondif | ansando | \an.ˈsan.do\ | avendo | ansato | \a.ˈven.do an.ˈsa.to\ |
| Participe | ansante | \an.ˈsan.te\ | ansato | \an.ˈsa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||