Conjugaison:français/tapir
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Inusitée
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se tapir |
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de se tapir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | tapir | \sə ta.piʁ\ | s’être | tapi | \s‿ɛtʁ ta.pi\ |
| Gérondif | en se | tapissant | \ɑ̃ sə ta.pi.sɑ̃\ | en s’étant | tapi | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ ta.pi\ |
| Participe | tapissant | \ta.pi.sɑ̃\ | tapi | \ta.pi\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||