Conjugaison:français/se venger
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| venger |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-ger}} |
Conjugaison de venger, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se venger |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1-ger}} |
Conjugaison de se venger, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | venger | \sə vɑ̃.ʒe\ | s’être | vengé | \s‿ɛtʁ vɑ̃.ʒe\ |
| Gérondif | en se | vengeant | \ɑ̃ sə vɑ̃.ʒɑ̃\ | en s’étant | vengé | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ vɑ̃.ʒe\ |
| Participe | vengeant | \vɑ̃.ʒɑ̃\ | vengé | \vɑ̃.ʒe\ | ||
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||