Conjugaison:français/se rancir
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| rancir |
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de rancir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se rancir |
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}} |
Conjugaison de se rancir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | rancir | \sə ʁɑ̃.siʁ\ | s’être | ranci | \s‿ɛtʁ ʁɑ̃.si\ |
| Gérondif | en se | rancissant | \ɑ̃ sə ʁɑ̃.si.sɑ̃\ | en s’étant | ranci | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ ʁɑ̃.si\ |
| Participe | rancissant | \ʁɑ̃.si.sɑ̃\ | ranci | \ʁɑ̃.si\ | ||
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||