Conjugaison:français/se pliquer
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Inusitée
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se pliquer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de se pliquer, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | pliquer | \sə pli.ke\ | s’être | pliqué | \s‿ɛtʁ pli.ke\ |
| Gérondif | en se | pliquant | \ɑ̃ sə pli.kɑ̃\ | en s’étant | pliqué | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ pli.ke\ |
| Participe | pliquant | \pli.kɑ̃\ | pliqué | \pli.ke\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||