Conjugaison:français/se biturer
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Inusitée
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se biturer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de se biturer, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | biturer | \sə bi.tu.ʁe\ | s’être | bituré | \s‿ɛtʁ bi.tu.ʁe\ |
| Gérondif | en se | biturant | \ɑ̃ sə bi.tu.ʁɑ̃\ | en s’étant | bituré | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ bi.tu.ʁe\ |
| Participe | biturant | \bi.tu.ʁɑ̃\ | bituré | \bi.tu.ʁe\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||