Conjugaison:français/s’unir
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif | 
| Conjugaison en français | 
|---|
| unir | 
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}}  | 
Conjugaison de unir, verbe du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | |||||||||||||||||||||||||
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif | 
| Conjugaison en français | 
|---|
| s’unir | 
| Verbe du deuxième groupe, conjugué comme {{fr-conj-2}}  | 
Conjugaison de s’unir, verbe réfléchi du 2e groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | s’ | unir | \s‿y.niʁ\ | s’être | uni | \s‿ɛtʁ‿y.ni\ | 
| Gérondif | en s’ | unissant | \ɑ̃ s‿y.ni.sɑ̃\ | en s’étant | uni | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃.t‿y.ni\ | 
| Participe | unissant | \y.ni.sɑ̃\ | uni | \y.ni\ | ||
Indicatif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | ||||||||||||||