Conjugaison:français/plainer
| Conjugaison en français | 
|---|
| plainer | 
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} | 
Conjugaison de plainer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | plainer | \plɛ.ne\ | avoir | plainé | \a.vwaʁ plɛ.ne\ | |
| Gérondif | en | plainant | \ɑ̃ plɛ.nɑ̃\ | en ayant | plainé | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ plɛ.ne\ | 
| Participe | plainant | \plɛ.nɑ̃\ | plainé | \plɛ.ne\ | ||
Indicatif
Subjonctif
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
| 
 | 
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
| 
 | 
 | |||||||||||||||||||||||||