Conjugaison:français/friter
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| friter |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de friter, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se friter |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de se friter, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | friter | \sə fʁi.te\ | s’être | frité | \s‿ɛtʁ fʁi.te\ |
| Gérondif | en se | fritant | \ɑ̃ sə fʁi.tɑ̃\ | en s’étant | frité | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ fʁi.te\ |
| Participe | fritant | \fʁi.tɑ̃\ | frité | \fʁi.te\ | ||
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||