Conjugaison:français/doguer
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
Inusitée
| Modes impersonnels – Indicatif – Subjonctif – Conditionnel – Impératif |
| Conjugaison en français |
|---|
| se doguer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de se doguer, verbe réfléchi du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire être.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | se | doguer | \sə dɔ.ɡe\ | s’être | dogué | \s‿ɛtʁ dɔ.ɡe\ |
| Gérondif | en se | doguant | \ɑ̃ sə dɔ.ɡɑ̃\ | en s’étant | dogué | \ɑ̃ s‿e.tɑ̃ dɔ.ɡe\ |
| Participe | doguant | \dɔ.ɡɑ̃\ | dogué | \dɔ.ɡe\ | ||
Indicatif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||