Conjugaison:français/couaquer
| Conjugaison en français |
|---|
| couaquer |
| Verbe du premier groupe, conjugué comme {{fr-conj-1}} |
Conjugaison de couaquer, verbe du 1er groupe, conjugué avec l’auxiliaire avoir.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | couaquer | \kwa.ke\ | avoir | couaqué | \a.vwaʁ kwa.ke\ | |
| Gérondif | en | couaquant | \ɑ̃ kwa.kɑ̃\ | en ayant | couaqué | \ɑ̃.n‿ɛ.jɑ̃ kwa.ke\ |
| Participe | couaquant | \kwa.kɑ̃\ | couaqué | \kwa.ke\ | ||
Indicatif
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| |||||||||||||||||||||||||