Cilicia
Italien
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre
Cilicia \Prononciation ?\ féminin
- (Histoire) Cilicia.
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- Cilicia sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien)
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Κιλικία, Kilikía.
Nom propre
| Cas | Singulier | 
|---|---|
| Nominatif | Ciliciă | 
| Vocatif | Ciliciă | 
| Accusatif | Ciliciăm | 
| Génitif | Ciliciae | 
| Datif | Ciliciae | 
| Ablatif | Ciliciā 
 | 
Cilicia féminin singulier
- (Toponyme) Cilicie.
- longissime haec Ponticarum omnium introrsus recedens Minorem Armeniam Maioremque et Commagenen laevo suo latere transit, dextro vero omnes in Asia dictas gentes, plurimis superfusa populis, magnoque impetu scandens ad ortum solis et Tauri iuga transit Lycaoniam, Pisidiam, Ciliciam, vadit super Antiochiae tractum et usque ad Cyrresticam eius regionem parte sua quae vocatur Cataonia contendit. — (Pline, Naturalis Historia, VI)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Holonymes
Méronymes
Dérivés dans d’autres langues
- Français : Cilicie
Prononciation
- \kiˈli.ki.a\, [kɪˈlʲɪkiä] (Classique)
- \t͡ʃiˈli.t͡ʃi.a\, [t͡ʃiˈliːt͡ʃiä] (Ecclésiastique)
Voir aussi
- Cilicia sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « Cilicia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage