Castilhon
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| Castilhon \kastiˈʎu\ |
Castilhons \kastiˈʎus\ |
Castilhon [kastiˈʎu] (graphie normalisée)
- Toponyme fréquent en Occitanie.
Apparentés étymologiques
- Chastilhon
Variantes dialectales
- chastilhon(nord-occitan)
Prononciation
- languedocien : [kastiˈʎu]
- provençal : [kastiˈjũᵑ]
Références
- Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des pays occitans, Éditions Sud Ouest, 2007, ISBN 978-2-87901-808-9
- Frédéric Mistral, Lou Tresor dóu Félibrige ou Dictionnaire provençal-français embrassant les divers dialectes de la langue d’oc moderne, 1879
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage