Carseolanus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Carseolanus | Carseolană | Carseolanum | Carseolanī | Carseolanae | Carseolană |
| Vocatif | Carseolane | Carseolană | Carseolanum | Carseolanī | Carseolanae | Carseolană |
| Accusatif | Carseolanum | Carseolanăm | Carseolanum | Carseolanōs | Carseolanās | Carseolană |
| Génitif | Carseolanī | Carseolanae | Carseolanī | Carseolanōrŭm | Carseolanārŭm | Carseolanōrŭm |
| Datif | Carseolanō | Carseolanae | Carseolanō | Carseolanīs | Carseolanīs | Carseolanīs |
| Ablatif | Carseolanō | Carseolanā | Carseolanō | Carseolanīs | Carseolanīs | Carseolanīs |
Carseolanus \Prononciation ?\
Dérivés dans d’autres langues
- Italien : carseolano
Références
- « Carseolanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage