Capitolinus
Latin
Étymologie
- Dérivé de Capitolium, avec le suffixe -inus.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Capitolinus | Capitolină | Capitolinum | Capitolinī | Capitolinae | Capitolină |
| Vocatif | Capitoline | Capitolină | Capitolinum | Capitolinī | Capitolinae | Capitolină |
| Accusatif | Capitolinum | Capitolinăm | Capitolinum | Capitolinōs | Capitolinās | Capitolină |
| Génitif | Capitolinī | Capitolinae | Capitolinī | Capitolinōrŭm | Capitolinārŭm | Capitolinōrŭm |
| Datif | Capitolinō | Capitolinae | Capitolinō | Capitolinīs | Capitolinīs | Capitolinīs |
| Ablatif | Capitolinō | Capitolinā | Capitolinō | Capitolinīs | Capitolinīs | Capitolinīs |
Capitolinus \Prononciation ?\
Références
- « Capitolinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage