Britannus
Latin
Étymologie
- Voir Britanni.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Britannus | Britannă | Britannum | Britannī | Britannae | Britannă |
| Vocatif | Britanne | Britannă | Britannum | Britannī | Britannae | Britannă |
| Accusatif | Britannum | Britannăm | Britannum | Britannōs | Britannās | Britannă |
| Génitif | Britannī | Britannae | Britannī | Britannōrŭm | Britannārŭm | Britannōrŭm |
| Datif | Britannō | Britannae | Britannō | Britannīs | Britannīs | Britannīs |
| Ablatif | Britannō | Britannā | Britannō | Britannīs | Britannīs | Britannīs |
Britannus \Prononciation ?\
- Britannique.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
Dérivés dans d’autres langues
- Italien : britanno
Références
- « Britannus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Britanni », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage