Benedictus
Latin
Étymologie
- (Date à préciser) De benedictus (« bien-dit, béni »), calque tardif et médiéval de Euphemus d’origine grecque.
Prénom
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | Benedictus | Benedictī | 
| Vocatif | Benedicte | Benedictī | 
| Accusatif | Benedictum | Benedictōs | 
| Génitif | Benedictī | Benedictōrum | 
| Datif | Benedictō | Benedictīs | 
| Ablatif | Benedictō | Benedictīs | 
Benedictus masculin
- Benoît.
- Benedictus PP. XVI, natus Iosephus Aloisius Ratzinger (in vico Mercatello ad Aenum Germaniae die 16 Aprilis 1927), est pontifex maximus Ecclesiae Catholicae Romanae a die 19 Aprilis 2005. — (Benedictus XVI sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin) )- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
 
 
Prononciation
- \be.neˈdik.tus\, [bɛnɛˈd̪ɪkt̪ʊs̠] (Classique)
- \be.neˈdik.tus\, [beneˈd̪ikt̪us] (Ecclésiastique)
Voir aussi
- Benedictus (discretiva) sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)