Arretinus
Latin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Arretinus | Arretină | Arretinum | Arretinī | Arretinae | Arretină |
| Vocatif | Arretine | Arretină | Arretinum | Arretinī | Arretinae | Arretină |
| Accusatif | Arretinum | Arretinăm | Arretinum | Arretinōs | Arretinās | Arretină |
| Génitif | Arretinī | Arretinae | Arretinī | Arretinōrŭm | Arretinārŭm | Arretinōrŭm |
| Datif | Arretinō | Arretinae | Arretinō | Arretinīs | Arretinīs | Arretinīs |
| Ablatif | Arretinō | Arretinā | Arretinō | Arretinīs | Arretinīs | Arretinīs |
Ārrētīnus \Prononciation ?\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Arretinus | Arretinī |
| Vocatif | Arretine | Arretinī |
| Accusatif | Arretinum | Arretinōs |
| Génitif | Arretinī | Arretinōrum |
| Datif | Arretinō | Arretinīs |
| Ablatif | Arretinō | Arretinīs |
Ārrētīnus \Prononciation ?\ masculin
- Variante de Aretinus.
Références
- « Arretinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage