Armenius
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Ἀρμένιος, Arménios.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Armenius | Armeniă | Armenium | Armeniī | Armeniae | Armeniă |
| Vocatif | Armenie | Armeniă | Armenium | Armeniī | Armeniae | Armeniă |
| Accusatif | Armenium | Armeniăm | Armenium | Armeniōs | Armeniās | Armeniă |
| Génitif | Armeniī | Armeniae | Armeniī | Armeniōrŭm | Armeniārŭm | Armeniōrŭm |
| Datif | Armeniō | Armeniae | Armeniō | Armeniīs | Armeniīs | Armeniīs |
| Ablatif | Armeniō | Armeniā | Armeniō | Armeniīs | Armeniīs | Armeniīs |
Armenius \Prononciation ?\
Synonymes
Apparentés étymologiques
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Armenius | Armeniī |
| Vocatif | Armenie | Armeniī |
| Accusatif | Armenium | Armeniōs |
| Génitif | Armeniī | Armeniōrum |
| Datif | Armeniō | Armeniīs |
| Ablatif | Armeniō | Armeniīs |
Armenius \Prononciation ?\ masculin
Références
- « Armenius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage