Aeolicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Αἰολικός, Aiolikos (« d’Éolide »).
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Aeolicus | Aeolică | Aeolicum | Aeolicī | Aeolicae | Aeolică |
| Vocatif | Aeolice | Aeolică | Aeolicum | Aeolicī | Aeolicae | Aeolică |
| Accusatif | Aeolicum | Aeolicăm | Aeolicum | Aeolicōs | Aeolicās | Aeolică |
| Génitif | Aeolicī | Aeolicae | Aeolicī | Aeolicōrŭm | Aeolicārŭm | Aeolicōrŭm |
| Datif | Aeolicō | Aeolicae | Aeolicō | Aeolicīs | Aeolicīs | Aeolicīs |
| Ablatif | Aeolicō | Aeolicā | Aeolicō | Aeolicīs | Aeolicīs | Aeolicīs |
Aeolicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « Aeolicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Aeolicus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage