Ὀρειάς
: ὀρειάς
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | Ὀρειάς | αἱ | Ὀρειάδες | τὼ | Ὀρειάδε |
| Vocatif | Ὀρειάς | Ὀρειάδες | Ὀρειάδε | |||
| Accusatif | τὴν | Ὀρειάδα | τὰς | Ὀρειάδας | τὼ | Ὀρειάδε |
| Génitif | τῆς | Ὀρειάδος | τῶν | Ὀρειάδων | τοῖν | Ὀρειάδοιν |
| Datif | τῇ | Ὀρειάδι | ταῖς | Ὀρειάσι(ν) | τοῖν | Ὀρειάδοιν |
Ὀρειάς, Oreiás féminin
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : Oreas
Prononciation
- *\o.reː.ás\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\o.riˈas\ (Koinè (Ier siècle) – (XVe siècle))