ἱππόκαμπος
: ιππόκαμπος
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | ἱππόκαμπος | οἱ | ἱππόκαμποι | τὼ | ἱπποκάμπω |
| Vocatif | ἱππόκαμπε | ἱππόκαμποι | ἱπποκάμπω | |||
| Accusatif | τὸν | ἱππόκαμπον | τοὺς | ἱπποκάμπους | τὼ | ἱπποκάμπω |
| Génitif | τοῦ | ἱπποκάμπου | τῶν | ἱπποκάμπων | τοῖν | ἱπποκάμποιν |
| Datif | τῷ | ἱπποκάμπῳ | τοῖς | ἱπποκάμποις | τοῖν | ἱπποκάμποιν |
ἱππόκαμπος, hippókampos masculin (Ancienne écriture : ἱϖϖόϰαμϖος)
- (Zoologie) Hippocampe (monstre marin).
- (Zoologie) Hippocampe.
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : ιππόκαμπος
- Latin : hippocampus
Prononciation
- *\hip.pó.kam.pos\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\(h)ipˈpo.kam.pos\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ipˈpo.kam.pos\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ipˈpo.kam.pos\ (Byzance (Xe siècle))
- *\iˈpo.kam.bos\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- Émile Pessonneaux, Dictionnaire grec-français, Belin Frères, 1898