ἡγεμών

Grec ancien

Étymologie

De ἡγέομαι, hēgéomai.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἡγεμών οἱ ἡγεμόνες τὼ ἡγεμόνε
Vocatif ἡγεμών ἡγεμόνες ἡγεμόνε
Accusatif τὸν ἡγεμόνα τοὺς ἡγεμόνας τὼ ἡγεμόνε
Génitif τοῦ ἡγεμόνος τῶν ἡγεμόνων τοῖν ἡγεμόνοιν
Datif τῷ ἡγεμόνι τοῖς ἡγεμόσι(ν) τοῖν ἡγεμόνοιν

ἡγεμών, hēgemṓn masculin

  1. Souverain.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Dérivés dans d’autres langues

  • Grec : ηγεμόνας
  • Latin : hegemon
  • Russe : гегемон

Prononciation

Références