ἐλεημοσύνη
Grec ancien
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | ἐλεημοσύνη | αἱ | ἐλεημοσύναι | τὼ | ἐλεημοσύνα |
| Vocatif | ἐλεημοσύνη | ἐλεημοσύναι | ἐλεημοσύνα | |||
| Accusatif | τὴν | ἐλεημοσύνην | τὰς | ἐλεημοσύνας | τὼ | ἐλεημοσύνα |
| Génitif | τῆς | ἐλεημοσύνης | τῶν | ἐλεημοσυνῶν | τοῖν | ἐλεημοσύναιν |
| Datif | τῇ | ἐλεημοσύνῃ | ταῖς | ἐλεημοσύναις | τοῖν | ἐλεημοσύναιν |
ἐλεημοσύνη, eleêmosúnê *\e.le.ɛː.mo.ˈsy.nɛː\ féminin
Dérivés dans d’autres langues
- Latin : eleemosyna
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901