Ἄρειος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | Ἄρειος | Ἀρείᾱ | Ἄρειον | |||
| vocatif | Ἄρειε | Ἀρείᾱ | Ἄρειον | |||
| accusatif | Ἄρειον | Ἀρείᾱν | Ἄρειον | |||
| génitif | Ἀρείου | Ἀρείᾱς | Ἀρείου | |||
| datif | Ἀρείῳ | Ἀρείᾳ | Ἀρείῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | Ἀρείω | Ἀρείᾱ | Ἀρείω | |||
| vocatif | Ἀρείω | Ἀρείω | Ἀρείω | |||
| accusatif | Ἀρείω | Ἀρείᾱ | Ἀρείω | |||
| génitif | Ἀρείοιν | Ἀρείαιν | Ἀρείοιν | |||
| datif | Ἀρείοιν | Ἀρείαιν | Ἀρείοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | Ἄρειοι | Ἄρειαι | Ἄρειᾱ | |||
| vocatif | Ἄρειοι | Ἄρειαι | Ἄρειᾱ | |||
| accusatif | Ἀρείους | Ἀρείᾱς | Ἀρείᾱ | |||
| génitif | Ἀρείων | Ἀρείων | Ἀρείων | |||
| datif | Ἀρείοις | Ἀρείαις | Ἀρείοις | |||
Ἄρειος, Áreios
Prononciation
- *\á.reː.os\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
 - *\ˈa.ri.os\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
 - *\ˈa.ri.os\ (Koinè (IVe siècle))
 - *\ˈa.ri.os\ (Byzance (Xe siècle))
 - *\ˈa.ri.os\ (Constantinople (XVe siècle))
 
Références
- « Ἄρειος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage