ἀπόστολος
Grec ancien
Étymologie
- Du verbe ἀποστέλλω, apostéllô (« envoyer au loin »).
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀπόστολος | ἀπόστολος | ἀπόστολον | |||
| vocatif | ἀπόστολε | ἀπόστολε | ἀπόστολον | |||
| accusatif | ἀπόστολον | ἀπόστολον | ἀπόστολον | |||
| génitif | ἀποστόλου | ἀποστόλου | ἀποστόλου | |||
| datif | ἀποστόλῳ | ἀποστόλῳ | ἀποστόλῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀποστόλω | ἀποστόλω | ἀποστόλω | |||
| vocatif | ἀποστόλω | ἀποστόλω | ἀποστόλω | |||
| accusatif | ἀποστόλω | ἀποστόλω | ἀποστόλω | |||
| génitif | ἀποστόλοιν | ἀποστόλοιν | ἀποστόλοιν | |||
| datif | ἀποστόλοιν | ἀποστόλοιν | ἀποστόλοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀπόστολοι | ἀπόστολοι | ἀπόστολα | |||
| vocatif | ἀπόστολοι | ἀπόστολοι | ἀπόστολα | |||
| accusatif | ἀποστόλους | ἀποστόλους | ἀπόστολα | |||
| génitif | ἀποστόλων | ἀποστόλων | ἀποστόλων | |||
| datif | ἀποστόλοις | ἀποστόλοις | ἀποστόλοις | |||
ἀπόστολος, apóstolos *\a.ˈpos.to.los\
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | ἀπόστολος | οἱ | ἀπόστολοι | τὼ | ἀποστόλω |
| Vocatif | ἀπόστολε | ἀπόστολοι | ἀποστόλω | |||
| Accusatif | τὸν | ἀπόστολον | τοὺς | ἀποστόλους | τὼ | ἀποστόλω |
| Génitif | τοῦ | ἀποστόλου | τῶν | ἀποστόλων | τοῖν | ἀποστόλοιν |
| Datif | τῷ | ἀποστόλῳ | τοῖς | ἀποστόλοις | τοῖν | ἀποστόλοιν |
ἀπόστολος, apóstolos *\a.ˈpos.to.los\ masculin
- Envoyé, député.
- (Religion) Apôtre.
- Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ — (Deuxième épître aux Corinthiens)
- Paul, apôtre de Jésus Christ par la volonté de Dieu, … — (traduction)
- Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ διὰ θελήματος Θεοῦ — (Deuxième épître aux Corinthiens)
- Envoi d’une expédition.
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952