ἀντιλογία

Grec ancien

Étymologie

Du verbe ἀντιλογέω, antilogéô  nier », « contredire »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif ἀντιλογία αἱ ἀντιλογιαι τὼ ἀντιλογία
Vocatif ἀντιλογία ἀντιλογιαι ἀντιλογία
Accusatif τὴν ἀντιλογίαν τὰς ἀντιλογίας τὼ ἀντιλογία
Génitif τῆς ἀντιλογίας τῶν [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] τοῖν ἀντιλογίαιν
Datif τῇ ἀντιλογί ταῖς ἀντιλογίαις τοῖν ἀντιλογίαιν

ἀντιλογία, antilogía *\an.ti.lo.ˈɡi.aː\

  1. Contradiction.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Dérivés dans d’autres langues

Références

  • Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901