ἀμβλύς
: αμβλύς
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀμβλύς | ἀμβλεῖα | ἀμβλύ | |||
| vocatif | ἀμβλύ | ἀμβλεῖα | ἀμβλύ | |||
| accusatif | ἀμβλύν | ἀμβλεῖαν | ἀμβλύ | |||
| génitif | ἀμβλέος | ἀμβλείας | ἀμβλέος | |||
| datif | ἀμβλεῖ | ἀμβλείᾳ | ἀμβλεῖ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀμβλεῖ | ἀμβλεῖ | ἀμβλεῖ | |||
| vocatif | ἀμβλεῖ | ἀμβλεῖ | ἀμβλεῖ | |||
| accusatif | ἀμβλεῖ | ἀμβλεῖ | ἀμβλεῖ | |||
| génitif | ἀμβλέοιν | ἀμβλαῖν | ἀμβλέοιν | |||
| datif | ἀμβλέοιν | ἀμβλαῖν | ἀμβλέοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀμβλεῖς | ἀμβλεῖαι | ἀμβλέα | |||
| vocatif | ἀμβλεῖς | ἀμβλεῖαι | ἀμβλέα | |||
| accusatif | ἀμβλεῖς | ἀμβλείας | ἀμβλέα | |||
| génitif | ἀμβλέων | ἀμβλειῶν | ἀμβλέων | |||
| datif | ἀμβλέσι(ν) | ἀμβλείαις | ἀμβλέσι(ν) | |||
ἀμβλύς, amblús *\am.ˈblys\ (comparatif : ἀμβλύτερος ; superlatif : ἀμβλύτατος)
- Émoussé, faible.
- ἀμβλὺ ὁρᾶν, vue basse.
Antonymes
Dérivés
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901
- « ἀμβλύς », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage