ἀλλογενής
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀλλογενής | ἀλλογενής | ἀλλογενές | |||
| vocatif | ἀλλογενές | ἀλλογενές | ἀλλογενές | |||
| accusatif | ἀλλογενῆ | ἀλλογενῆ | ἀλλογενές | |||
| génitif | ἀλλογενοῦς | ἀλλογενοῦς | ἀλλογενοῦς | |||
| datif | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | |||
| vocatif | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | |||
| accusatif | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | ἀλλογενεῖ | |||
| génitif | ἀλλογενοῖν | ἀλλογενοῖν | ἀλλογενοῖν | |||
| datif | ἀλλογενοῖν | ἀλλογενοῖν | ἀλλογενοῖν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀλλογενεῖς | ἀλλογενεῖς | ἀλλογενῆ | |||
| vocatif | ἀλλογενεῖς | ἀλλογενεῖς | ἀλλογενῆ | |||
| accusatif | ἀλλογενεῖς | ἀλλογενεῖς | ἀλλογενῆ | |||
| génitif | ἀλλογενῶν | ἀλλογενῶν | ἀλλογενῶν | |||
| datif | ἀλλογενέσι(ν) | ἀλλογενέσι(ν) | ἀλλογενέσι(ν) | |||
ἀλλογενής, allogenês
Références
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901