ἀγκύλος
Grec ancien
Étymologie
Adjectif
| cas | singulier | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀγκύλος | ἀγκύλη | ἀγκύλον | |||
| vocatif | ἀγκύλε | ἀγκύλη | ἀγκύλον | |||
| accusatif | ἀγκύλον | ἀγκύλην | ἀγκύλον | |||
| génitif | ἀγκύλου | ἀγκύλης | ἀγκύλου | |||
| datif | ἀγκύλῳ | ἀγκύλῃ | ἀγκύλῳ | |||
| cas | duel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀγκύλω | ἀγκύλα | ἀγκύλω | |||
| vocatif | ἀγκύλω | ἀγκύλω | ἀγκύλω | |||
| accusatif | ἀγκύλω | ἀγκύλα | ἀγκύλω | |||
| génitif | ἀγκύλοιν | ἀγκύλαιν | ἀγκύλοιν | |||
| datif | ἀγκύλοιν | ἀγκύλαιν | ἀγκύλοιν | |||
| cas | pluriel | |||||
| masculin | féminin | neutre | ||||
| nominatif | ἀγκύλοι | ἀγκύλαι | ἀγκύλα | |||
| vocatif | ἀγκύλοι | ἀγκύλαι | ἀγκύλα | |||
| accusatif | ἀγκύλους | ἀγκύλας | ἀγκύλα | |||
| génitif | ἀγκύλων | ἀγκύλων | ἀγκύλων | |||
| datif | ἀγκύλοις | ἀγκύλαις | ἀγκύλοις | |||
ἀγκύλος, ankýlos
Dérivés dans d’autres langues
- Grec : αγκύλος
Prononciation
- *\aŋ.ký.los\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\aŋˈky.los\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\aɲˈɟy.los\ (Koinè (IVe siècle))
- *\aɲˈɟy.los\ (Byzance (Xe siècle))
- *\aɲˈɟi.los\ (Constantinople (XVe siècle))
Références
- « ἀγκύλος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage