بُنَيٌّ
Arabe
Étymologie
De la racine bilitère
ب ن
(«
fils
»)
; forme diminutive.
Nom commun
بُنَيٌّ
(
bunay²ũ
)
/bu.naj.jun/
écriture abrégée
:
بني
féminin
:
بُنَيَّةٌ
(
bunay²@ũ
)
Diminutif de
إِبْنٌ
(
ibnũ
)
, fils
; terme de caresse.
تَا
بُنَيَّ
(
tâ
bunay²a
)
:
Ô mon fils!