сөз
Étymologie
- Du proto-turc *söŕ.
Nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Nominatif (атау септік) | сөз | сөздер | 
| Génitif (ілік септік) | сөздің | сөздердің | 
| Datif (барыс септік) | сөзге | сөздерге | 
| Accusatif (табыс септік) | сөзді | сөздерді | 
| Locatif (жатыс септік) | сөзде | сөздерде | 
| Ablatif (шығыс септік) | сөзден | сөздерден | 
| Instrumental (көмектес септік) | сөзбен | сөздермен | 
| possessifs | ||
|---|---|---|
| Singulier | Pluriel | |
| Première personne (mon/mes) | сөзім | сөздерім | 
| Première personne (notre/nos) | сөзіміз | сөздеріміз | 
| Deuxième personne (familier) | сөзің | сөздерің | 
| Deuxième personne (poli) | сөзіңіз | сөздеріңіз | 
| Troisième personne | сөзі | сөздері | 
сөз (söz) \søz\
- (Linguistique) Mot.
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- сөз sur l’encyclopédie Wikipédia (en kazakh)
Étymologie
- Du proto-turc *söŕ.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | сөз | сөздөр | 
| Génitif | сөздүн | сөздөрдүн | 
| Datif | сөзгө | сөздөргө | 
| Accusatif | сөздү | сөздөрдү | 
| Locatif | сөздө | сөздөрдө | 
| Ablatif | сөздөн | сөздөрдөн | 
сөз (söz) \Prononciation ?\
- (Linguistique) Mot.